Comarca Meirega

zona de concas fluviais e altas montañas. Ríos Eo e Rodil. Comprende os municipios de: Meira, Pol, Ribeira de Piquín, Riotorto.

Meira:
Mosteiro de Meira: construído e fundado no século XI, de estilo románico borgoñón. Foi consagrada en 1258. Destacan: o seu claustro renacentista do século XVI, colección de ourivaría sacra, a Casa Monasterial renacentista.
Ermida de San Pedro.
Capela de Paredes: foi construída no século XIX.

Ribeira de Piquín: bañada polo río Eo e situada na Sierra de Meira, os picos máis altos 900 mts. Pena Grande e Pena Ouviñana.

Restos de Poboado Celta e precelta, na Insua.
Castro de Cabaceira: restos de poboado Celta.
Castro de Texeira: restos dun poboado Celta.
Mámoas dos Baos: restos arqueolóxicos prehistóricos.
Igrexa de San Juan dos Baos: románica.
Igrexa de San Xurxo de Piquín: construída no ano 1782, en estilo neoclásico.
Igrexa de Santa Baia de Piquín: barroca do século XVIII.

Riotorto: zona de vales, concas de ríos moi fértiles bañadas por varios ríos (Eo, Miñotelo, Torto, Areales, A Chousa) e altas montañas. Turismo rural.
Igrexa de Santa María de Meilán: foi construída no século XVIII.
Torre do Mouro: construída no século XIV.
Igrexa de Espasante: construída no século XVII.
Igrexa de San Pedro de Riotorto: construída no século XVIII, en estilo neogótico.

Pol: situado nas estribaciones de estribaciones da Sierra de Meira e da Sierra do Miradoiro.
Igrexa de Santa María de Valonga: de estilo románico.
Igrexa de Santa María de Cirio: é neoclásica.
Igrexa de San Pedro de Ermunde e a de Santa María de Fraialde : barrocas