Novo ano, mesma merda

Somos distintos, si.. Os Meiregos non andamos de Carallada,,, que veñen os Reis, pois veña a darlles agasallos... manda traca..
Non se puxo unha triste luz de natal, nin arbore, nin unha sinxela estrela roxa no concello... pero na cabalgata (subvencionada pola APA e a cofradia..que era moito mellor que fora de pescadores,,,(ben ésabido a riqueza do noso río) o noso Presidente entregou os Reis agasalos.....  E o que hai.. e a xente contenta oe....

Caza de bruxas e criminalización mediática do independentismo galego

As recentes detencións de persoas ligadas co independentismo galego e os movementos sociais impélennos a manifestar a nosa preocupación polo emprego do “terrorismo” como arma do Estado español para cauterizar o tecido social da nosa nación.


Non é a primeira, nin a última vez, que o poder emprega a pantasma do terrorismo para atacar todo tecido social que se move nas marxes do sistema e farao con máis forza agora que a toupa voltou emerxer con forza o 15 de marzo e que a deslexitimidade e descomponsición da II Restauración borbónica chegou ao paroxismo.


Acusan de terrorista ao redactor do Novas da Galiza Antom Santos, historiador e activista social sempre disposto á entrega de tempo de traballo gratuíto por Galiza, porque dispuña de armas de destrución maciza, como Hussein cando o de Iraque: un computador portatil e dun lapis de memoria. Ou que los dos nuevos detenidos escondían en su casa ocho litros de gasolina, un tratamento mediático sensacionalista, carente de rigor e vomitivo. Se esas son as acusacións e se as distintas versións se contradín a cada paso e repetin a verdade oficial orwelliana estamos dentro do que rezaba aquela pintada nunha parede Compostelana: todos terroristas, nadie es inocente.
Leer mais......

Facebook é a máquina de espionaxe máis terrible do mundo!

O fundador de Wikileaks criticou con forza o papel dos medios de comunicación á hora de manexar a información dos gobernos.

-Facebook é a máquina máis terrible de espionaxe xamais inventada. Aquí temos a base de datos máis completa do mundo sobre as persoas, as súas relacións, os seus nomes, as súas direccións, as súas localizacións e as comunicacións entre eles, os seus familiares, todo accesibles á intelixencia de EEUU?.

Con estas palabras o fundador de Wikileaks, Julian Assange, en entrevista con Russia Today referiuse ao poder da rede social máis grande do mundo. Segundo o líder do popular sitio e principal responsable da filtración de cables diplomáticos dos embaixadores de Estados Unidos en varios países do mundo, hoxe en día os cibernautas non teñen garantías de seguridade na Rede e expón a súa información persoal en Google e Yahoo!.

Assange referiuse ás redes sociais cando foi cuestionado achega do papel que xogaron sitios como Facebook e Twitter na crise política e social dos países de Medio Oriente. Segundo el, Facebook non está a cargo da intelixencia de Estados Unidos.

?Trátase simplemente de que a intelixencia dese país pode facer valer a presión legal e política sobre eles. E é custoso para eles entregar os rexistros un por un, así que automatizaron o proceso. Todo o mundo debe entender que cando se suman os seus amigos a Facebook o que fan é traballar gratis para as axencias dos estadounidenses na construción dunha base de datos?, asegurou.

O fundador do polémico Wikileaks, ademais de referirse sobre a metodoloxía para a difusión ao redor do mundo da información filtrada, cuestionou fortemente o labor dos medios de comunicación. Segundo el, hai que preguntarse se o mundo non estaría mellor sen eles por completo,son tan distorsionadores de como é o mundo realmente e sobre as guerras e a corrupción dos gobernos?.

Finalmente, dixo que o seu principal inimigo é a ignorancia. Agora, a pregunta é, quen é o promotor da ignorancia? Bo, as organizacións que tratan de manter as cousas en segredo, e as organizacións que distorsionan a información veraz para que sexa falsa

A INMERSIÓN no silencio é o que distingue ós que aman con espírito suicida
dos que somentes son un soño breve.

Na viaxe nocturna que emprendemos polo interior dun corpo diferente
un acto de amor é un fluído urxente de suor bágoas e esperma contra o medo

palabras desarmadas desexos que se perden
na néboa de mil noites entre as sabas revoltas
polo feroz presente de dous corpos que esquecen.



Lois Pereiro.

Pastoriza Meirega

Informe sobre a fronteira da lingua galega no Bierzo

FELIZ 2011

Novos adeptos Meiregos

Cada vez mais personaxes quedan enganchados do Meirego de Meira

Os famosos apúntanse o Meirego

Coma outros moitos famosos internacionais, o Lequio e maila sua rapaza, apuntanse a moda de aprender o Meirego,




a campaña feita por Mtv calou na poboación

Preciosa Colcha!

esa mezcla de cores, e a suavidade que parece dar, que Preciosa Colcha..

RDP. Rural Dance Project

Declaracións presidenciais

E que no lo neguen! O FLTM congratúlase polas afirmacións e verdades que declarou o Alcalde-presidente Meirego, !Que se enntere o Mundo Enteiro, os Meiregos sabemos a dirección da auga,

Conquistamos as terras da Hispania

Os Lobos Meiregos auían (terminoloxia Meirega) alén das Terras Meiregas

Expresións

A peña de M de Meira organiza a nova versión de Expresións Espontáneas
www.Mdemeira.org

Sen Lus

Polos vieiros do vello Miño

Polos vieiros do vello Miño
De Estro Montaña.
Minuciosa viaxe polas beiras do río Miño. Desde o seu nacemento na serra de Meira, ata a desembocadura en Caminha, o autor móstranos un paseo polas vellas cidades episcopais ―Lugo, Ourense, Tui―, os cenobios do Císter, os castros celtas, pazos, illas, pobos anegados, tradicións relixiosas, festas populares, a gastronomía...

En Galego ou Meirego

Activistas pro-galego respostarom à manifestaçom espanholista de Galicia Bilingue, que tivo que ser escoltada em todo momento por um numeroso efetivo policial. As forças de ocupaçom carregarom contundentemente contra @s que erguerom vozes em favor da nossa língua. Despois dos confrontos entre a polícia e militantes independentistas forom detidas 12 pessoas.
O FLTM solidarízase coas persoas detidas brutal e inxustamente por defender a nosa lingua "Na Galiza en Galego ou Meirego"

Ligazóns:
galiza.indy
GZvideos
Isca.gz

Meirego adoptivo por Tropa Lixeira group

ex-pandindo a cultura Meirega

fartos de Mallas

!Que rapas, entendelo Meirego?

Miño Meirego

Fonmiñá é unha pucharca entre prados, non moi grande, veireada de espadanas e cercada cunha tea metálica que non pode ser máis antiestética. Por cada banda da pucharca ergueron dous moimentos: un cruceiro mais ben probe e, defrente, un grupo escultórico que representa a un vello barbado cunha serpe rubíndolle polas pernas que se lle enrola á cintura e na base, duas figuras femeninas. Todo moi raquítico e moi feo como o chapeo de Napoleón primeiro, como dixo Francis Jammes.
O Miño provocou poucos poemas. Lembramos versos que lle adicaron Díaz Jácome, Iglesia Alvariño, Avelino Díaz, Augusto Casas… e pouco máis. Botamos de menos na nosa literatura o gran poema ó Miño e o gran poema a Compostela. Para acometer con éxito estas empresas compría, como escribiría un romántico, o estro poético de Pondal. Non estaría mal, e aínda sería precisa, unha biografía do Miño. Don Ramón Otero Pedraio era o home indiscutible pra escribila.
Entre o Pedregal de Irima e Fonmiñá está a viliña de Meira, xurdida ó redor do mosteiro bernardo. Hoxe o edificio do mosteiro é casa consistorial e rectoral. A eirexa, dende a desamortización, quedou convertida en templo parroquial. Un fermoso e sobrio exemprar gótico, sin adornos, con retábulos e imaxes barrocas. Na fábrica do edificio mistúrase a pizarra –xisto- e a cantería. Sería fermoso e útil inventar unha teoría que explicara a relación que hai entre o marmurio do río neno coas súas melodías e as súas pausas- e cos capíduos da régoa de San Bernardo, escritas nun latín doado e armonioso.
Vale a pena ver o nacemento do Miño, ollar as súas claras fontes montesías e comprobar como a auga –pura, limpa e inocente- baixa estarabouzando e brincando entre penedos como os cervos dos nosos cancioneiros. Dende Irima óllase a Terra Chá inmensa, gris e verde. A unha banda están os prados bricios de Seixosmil. A outra, nun outo, según se vai prá Pontenova, Alvare. Voltando para Lugo temos que pasar por Paraxes, un val breve, prodixiosamente verde que xa quere ser Terra Chá. Ou que xa a é.
En Castro de Rei, entre Quintela e Bendia, o Miño é dunha insuperable fermosura, cos seus caneiros e as súas insuas. Mais onde acada a súa plenitude é en Outeiro de Rei, no Campo de Santa Isabel. O contemplar tal beleza lembramos os versos de Avelino Díaz:

Un río con tantos pulos
non pode nacer no chan;
ten que nacer nunha serra
grávida de maxestá.

ven querida Feira.

Unha especie de documental, un pouco aspero e diafano dende o meu punto de vista de Mtv, pero que non deixa de ser curioso, a feira, todo un referente Meirego.

O noso río

"O Río Miño"

Coa casual visita ás paraxes meiregas, descubrindo pedras misteriosas e outras zonas que non comentarei para abreviar… unha parada no nacemento do Miño. Debera ser a interpretación da bandeira galega de dereita a esquerda pola súa traxectoria..Varias son as lendas que fan referencia a esta paraxe na que un se sinte en total contacto coa natureza.
A máis antiga, con connotacións bíblicas, fala duns homes pecadentos convertidos en pedras e que agardan a purificación coas augas limpas que alí nacen.
Unha máis recente fala da época na que chegaron os monxes do Císter. Unha vella feiticeira chamada Irimia que vivía na serra negárase a pagar os seus tributos, polo que os monxes decidiron quedar coas súas terras ricas en fontes para manter ao seu gando. A vella feiticeira encabuxada decidiu cortar o abastecemento de auga das súas terras facendo medrar tanto as pedras que impediran ver a auga até o límite das súas posesións: “Nunca poderedes probar as primeiras augas deste río porque é Miño”.
Un feitizo que aínda se mantén, xa que pasear polo pedregal é ouvir o ruxe-ruxe das primeiras augas do Miño que se agochan dos nosos ollos. Dende aquí pódense facer varias rotas a pé, a máis coñecida é a da Meixoadoira.
Cos seus 307 km, o Miño é o río máis longo de Galiza. Nace no Pedregal de Irimia na Serra de Meira,. Forman tamén a súa cabeceira os Regos, Porto da Pena e Xirómeno. Máis adiante acrecenta o seu caudal coas augas da Lagoa de Fonmiñá (A Pastoriza - Lugo, a uns 50 km ao norte da capital de provincia). Atravesa Lugo e Ourense, e desemboca en A Guarda (Pontevedra), facendo fronteira con Portugal (onde se di que desemboca preto de Caminha). Pasa polas vilas de Rábade (Lugo), Tui, Melgaço, Monção e Valença do Minho.É tamén o río máis caudaloso de Galiza, tendo como afluente o Sil, que aporta un caudal semellante na fronteira entre as provincias de Lugo e Ourense (Os Peares, 30 km ao norte de Ourense).
Está inzado de encoros: 3 entre Lugo e Ourense Belesar, 654 hm³ Os Peares, 182 hm³ Velle, 17 hm³ e dous entre Ourense e Portugal Castrelo de Miño, 60 hm³ Frieira, 44 hm³.
Despois de recibir o Sil, flúe cara ao sudoeste e constitúe a partir do encoro de Frieira ata a desembocadura fronteira entre Galiza e Portugal. En Ribadavia, ás súas beiras, prodúcese o célebre viño do Ribeiro de Avia.
Fai de fronteira uns 80 km, no centro dun val de forte produción agrícola, con millo ou patacas, por exemplo, así como forraxe para o gando. Na tirada final tamén se ve bordeado por viñas de Alvariño.
É practicamente non navegábel, exceptuada a súa desembocadura.


De Avelino Díaz:RIO MIÑO


RioMiño ¿Quen dixo, craro río Miño que naces en Fumiñá
se xunt-a Monterredondo, xa pasas, feito un rapaz?
¡Se xa; na Ponte de Meira
semellas ser un lanzal
mozo, que canta as cantígas
i-ó lonxe vai troulear!Eu sei que, sendo inda neno,
cando escoitas as campás
de Meira, na Veiga d-Horta,
aprendes a rezar.E sei, tamén, que tés
o teu bercio máis atrás,
aló na Serra de Meira,
d-Irima no Pedregal.E, dend-ali, como todo
galego qu-ha d-emigrar,
xa sales dicindo un prego
ou ben, un doce cantar.Despois, no longo camiño
pol-a terra galicián,
es un meirego que marcha
camiño de Portugal.
Por eso, porqu-és meirego,
por eso te quero máis.
(¡ Quizabes tuas augas levan
as bágoas de miña nai!) Cando chegues, río galego,
ás costas de Portugal
rolando en limpas maréias
volta ás praias galiciáns.¡ Volve, río Miño, volve,
que o galego que se vai
po-los vieiros do mundo
sempre teima de voltar!

O Poeta de Meira

mapa de Meira

1 de Abril:

Son garda civil e considérome independentista”
Contactamos cun axente que leva o adhesivo 'GZ' no seu automóbil particular.

Redacción - 10:20 01/04/2008
Tags: vieiros 1 de abril
A semana pasada saltou a polémica. Segundo o Movemento polos Dereitos Civís (MpDC), mandos da Garda Civil aconselláronlle aos axentes que tomasen datos dos vehículos que portasen o adhesivo 'GZ'. Este mesmo luns, a Unión de Gardas Civís de Galicia sinalaba que non tiña constancia destes feitos. Porén, sinalaban que, de confirmarse, serían censurábeis xa que “o uso das siglas GZ está xeralizado. En case todas as familias as porta algún membro, até gardas civís”. Seguindo estas informacións, en Vieiros logramos contactar cun garda civil que ten este símbolo no seu coche particular. Manuel Verde Verde (o nome é ficticio xa que o funcionario prefire manterse no anonimato), comenta con nós a última polémica.

-Vostede leva o símbolo 'GZ' no seu coche, por que tomou esta decisión?
-Pois a verdade é que cando comprei o coche de segunda man en Baio xa traía a “pegata”. Quedáballe moi ben, porque o coche é negro e contrasta co fondo branco que ten o adhesivo. Ademais eu son galego, sen complexos.

-E non lle trouxo problemas ter este distintivo?
-Ninguén me dixo nada. Bueno, tiven un sarxento que unha vez me chamou a atención e díxome que polo menos tiña que poñer o E no outro lateral...para compensar. Pero non lle fixen caso, claro.

-Vostede como se define politicamente?
-Pois eu sonlle independentista...

- Pero vostede é garda civil...como é compatíbel isto?
-Imos ver, este é un choio coma calquera outro. O que temos que acabar é dunha vez con tanto prexuízo. Eu mentres fago o servizo son garda civil e logo son persoa. E logo un funcionario do INEM non pode celebrar o Día da Patria?

- A verdade é que mirado así...
- O que pasa é que o país está cheo de tópicos. Se vostede estivese nalgúns cuarteis ficaría sorprendido. O meu caso non é o único, nin moito menos. Hai de todo. De feito, eu coñecín en Pontevedra un oficial que era reintegracionista co que moito teño discutido, porque eu sonlle máis da opción ILG-RAG.


Esta nova pertence á Edición especial Vieiros 1 de abril